خداحافظ "کاشی 125"
صدای لرزانش را پیش از این فقط یکبار شنیده بودم.
زمستان 81 دادگاه موسسه نظرسنجی آینده.
آن زمان که سکوت سالن با "به نام خدا"یی لرزان شکست.
دیروزدومین بار بود
اینبار هم"به نام خدا"یی لرزان سکوت تحریریه را شکست
صدای لرزان اینبار هم مرا لرزاند
*****
من لرزیدم
از اینکه ساکنان "کاشی 125"که 2ماه پیش با "به نام خدا"درهای خانه ای قدیمی در خیابان ویلا را گشودند تا"اتفاقی نو"بیافرینند امروز باید گوشهای خود را به صدای لرزان "سردبیر"وقایع اتفاقیه بسپارند که به نام خدای "خداحافظی" را بشنوند آنهم با صدایی لرزان همچون زمستان81!!!
*****
کلاغهای سیاه سکوت را می شکنندو پس از آن"بهروز گرانپایه" عینکش را به آرامی بر می دارد و متن کوتاه استعفا نامه خود را قرائت و در پایان برای همکاران آرزوی موفقیت می کند.
امااو خوب می داند که "همکاران"نیز"همگام"با سردبیر برای "گردانندگان" روزنامه آرزوی موفقیت می کنند!!!!
*****
ساکنان طبقه سوم "کاشی 125" خیابان ویلادر آخرین ساعت روز سه شنبه از پله های خاطرات"وقایع اتفاقیه"عبور کردند و درها را پشت سر بستند
******
کلاغ های سیاه همچنان در آسمان "کاشی 125" خیابان ویلا پرواز می کنند اما اینبار سکوت را نمی شکنند

Aaramesh  ||  1:22 AM